Ja, maar.  Je hebt altijd een keuze.

Ik haat het wanneer iemand dat zegt.  Denk je dat ik dat niet weet? Het is het mes in de rug en nog eens draaien.

Ik wil weten hoe je dat koekje niet in je mond steekt. Hoe je die andere keuze maakt. Ik weet dat ik dat koekje ook niet in mijn mond kan steken.

Maar op zo’n moment dat ik die Brownie in mijn mond stak, voelde het niet alsof ik een keuze had.

Ik denk dat het allemaal met energie te maken heeft.

Op zo’n momenten heb je meer energie nodig.

Ben je moe?

Ja dan heb je meer fysieke energie nodig.

Nee, ben je te emotioneel getriggerd? 

Ja, dan heb je meer emotionele energie nodig.

Nee, ben je mentaal helemaal op?

Ja, dan heb je meer mentale energie nodig

Nee, dan heb je meer spirituele energie nodig

Bracht je keuze (het koekje in je mond steken)  je dichter naar je (ultieme) doel? Hmm? Zijn er twee doelen die mekaar tegenwerken?

Wat als je het beschouwde als feedback in plaats van jezelf op de kop te geven.

Feedback om jezelf en je (misschien nog onbekende) doelen beter te leren kennen.  Wat bracht het koekje je op het moment dat je het in je mond stak? Het bracht je waarschijnlijk naar een van je nu nog onbekende doelen.

Alles wordt makkelijker wanneer je doelen duidelijker zijn.

Dan wordt het makkelijker om een keuze te maken.  Hoe je aan die noodzakelijke energie kan, zonder je vier batterijen helemaal leeg te trekken weet ik nog niet. Ik heb wel een aantal truckjes, maar mijn truckjes zijn niet onfeilbaar. 

1. 6.37 11:09  –  2. 12,7 k – 3. Low carb Mis – Koffie Okay en IMF okay 4. 10 minuten Sam Harris.